Υπήρχαν οι Αμαζόνες; Τι δείχνουν τα ευρήματα που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι

Οι ανασκαφές σε τάφους της εποχής του χαλκού βρήκαν γυναίκες τοξότες με σημάδια μάχης, λέει η ιστορικός Bettany Hughes

Στους ελληνικούς μύθους, οι Αμαζόνες ήταν φοβερές και τρομερές γυναίκες πολεμίστριες που ζούσαν στην άκρη του γνωστού κόσμου. Ο Ηρακλής έπρεπε να αποκτήσει τη μαγική ζώνη της βασίλισσας του Αμαζονίου Ιππολύτη σε έναν από τους 12 άθλους του και ο Αχιλλέας σκότωσε μια άλλη βασίλισσα, την Πενθεσίλεια, μόνο για να την ερωτευτεί καθώς το όμορφο πρόσωπό της αναδύθηκε από το κράνος της.

Αυτές οι γυναίκες ιππείς, καβαλάρηδες νομάδες, που πολέμησαν και κυνηγούσαν όπως και οι άντρες σύμφωνα με τον μύθο, αλλά οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν όλο και περισσότερες ενδείξεις ότι όντως υπήρχαν.

Οι ανασκαφές τάφων σε νεκρόπολη της εποχής του Χαλκού στο Ναχτσιβάν στο Αζερμπαϊτζάν αποκάλυψαν ότι γυναίκες είχαν ταφεί με όπλα, όπως βέλη, ένα χάλκινο στιλέτο, ένα μαχαίρι, καθώς και κοσμήματα.

Οι αρχαιολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσαν να ήταν γυναίκες Αμαζόνες που έζησαν πριν από 4.000 χρόνια. Αυτές οι τρομακτικές γυναίκες φημίζονταν για την κοινωνία τους χωρίς άνδρες και την ανδρεία τους στο πεδίο της μάχης, ιδιαίτερα με τόξο και βέλος.

Η ιστορικός Bettany Hughes είπε στον Observer: «Δείχνει ότι υπάρχει αλήθεια πίσω από τους μύθους και τους θρύλους της αρχαίας Ελλάδας».

Είπε ότι αυτά τα στοιχεία ήταν ακόμη πιο σημαντικά όταν συνδέονταν με προηγούμενα ευρήματα. Το 2019, τα λείψανα τεσσάρων γυναικών πολεμιστών που είχαν θαφτεί με αιχμές βελών και λόγχες βρέθηκαν στη Ρωσία και, το 2017, Αρμένιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα λείψανα μιας γυναίκας που φαινόταν να πέθανε από τραύματα μάχης, καθώς μια αιχμή βέλους ήταν θαμμένη στο πόδι της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τα λείψανα μιας γυναίκας θαμμένης με στιλέτο βρέθηκαν κοντά στα σύνορα με το Καζακστάν.

Η Χιουζ είπε: «Ένας πολιτισμός δεν αποτελείται από έναν μόνο τάφο. Αν μιλάμε για έναν πολιτισμό που διασχίζει τον Καύκασο και τη Στέπα, όπως έλεγαν όλοι οι αρχαίοι, προφανώς χρειάζεσαι άλλα κατάλοιπα».

Μερικοί από τους σκελετούς αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες είχαν χρησιμοποιήσει τόξα και βέλη εκτενώς, παρατήρησε η Hughes: «Τα δάχτυλά τους είναι στρεβλά επειδή χρησιμοποιούν τόσο πολύ βέλη. Οι αλλαγές στις αρθρώσεις των δακτύλων δεν θα συνέβαιναν μόνο από το κυνήγι. Αυτή είναι μια σταθερή, μεγάλη πρακτική. Αυτό που είναι πολύ συναρπαστικό είναι ότι πολλά αποδεικτικά στοιχεία για τα οστά δείχνουν επίσης ξεκάθαρα στοιχεία παρατεταμένου χρόνου στη σέλα. Οι γυναικείες λεκάνες βασικά ανοίγουν επειδή ιππεύουν άλογα. Τα οστά τους διαμορφώνονται από τον τρόπο ζωής τους».

Η ίδια σημείωσε ότι τα κοσμήματα περιλαμβάνουν κολιέ από καρνελιά: «Η καρνελιά είναι μια ημιπολύτιμη πέτρα. Το βλέπεις συχνά όταν οι άνθρωποι είναι αρχιέρειες ή θεές. Είναι λοιπόν ένα σημάδι γυναικών με κύρος».