Γιατί στην Ελλάδα τα λέμε μακαρόνια, ενώ παγκοσμίως είναι γνωστά ως pasta;

Τα ζυμαρικά είναι αναμφισβήτητα ο θησαυρός της ιταλικής κουζίνας, ενώ μαγειρεύονται και έχουν πιστούς φαν σε όλο τον κόσμο. Η ιστορία τους είναι πλούσια και γεμάτη ενδιαφέροντα στοιχεία που αποκαλύπτουν την εξέλιξή τους μέσα στους αιώνες. Ήταν περίπου το 150 μ.Χ., όταν εμφανίστηκαν οι ζύμες ίτριον και τα λάγανα (πλατιά, λεπτή ζύμη). Οι Ρωμαίοι αγαπούσαν πολύ τα ζυμαρικά και ειδικά στη Σικελία, όπου δημιουργήθηκαν μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τα παρασκεύαζαν.

Αυτές οι εγκαταστάσεις δεν ήταν απλώς εργοστάσια παραγωγής, αλλά και κέντρα κοινωνικής ζωής, όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν για να απολαύσουν το φαγητό και να μοιραστούν στιγμές. Κάποια στιγμή άρχισαν να ξεραίνουν τη ζύμη, πριν τη βράσουν, με αποτέλεσμα να δημιουργεί το υπέροχο αυτό έδεσμα. Αυτή η τεχνική όχι μόνο επέτρεπε τη συντήρηση των ζυμαρικών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αλλά και την ανάπτυξη νέων γεύσεων και υφών.

Η διαδικασία παρασκευής των ζυμαρικών εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου, με την προσθήκη διαφόρων συστατικών και τεχνικών. Σήμερα, υπάρχουν αμέτρητες ποικιλίες ζυμαρικών, από τα κλασικά σπαγγέτι και πέννες μέχρι πιο εξειδικευμένα είδη όπως τα ταγιέτλε και τα ραβιόλι. Κάθε περιοχή της Ιταλίας έχει τις δικές της παραδόσεις και συνταγές, που αντικατοπτρίζουν την τοπική κουλτούρα και τα διαθέσιμα υλικά.

Η δημοτικότητα των ζυμαρικών έχει ξεπεράσει τα σύνορα της Ιταλίας, με πολλές χώρες να υιοθετούν και να προσαρμόζουν τις συνταγές τους. Σήμερα, τα ζυμαρικά είναι ένα από τα πιο αγαπημένα πιάτα παγκοσμίως, με εκατομμύρια ανθρώπους να τα απολαμβάνουν σε διάφορες μορφές και γεύσεις.

Στην Ελλάδα, βέβαια, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο μακαρόνια για όλα τα μακριά ζυμαρικά, ενώ οι Ιταλοί macaroni αποκαλούν μονάχα εκείνα που έχουν τρύπα στο κέντρο τους.

Πάντως, η λέξη μακαρόνι είναι ελληνική και προέρχεται από τα μακάρια δείπνα που παρέθεταν οι αρχαίοι Έλληνες μετά τις κηδείες. Εκεί σερβίριζαν μεταξύ άλλων και βρασμένα τυλιχτά ζυμαρικά, σαν τις κρητικές μακαρούνες, απ’ όπου και προέρχεται και το όνομα μακαρόνι.

Ο Οράτιος και ο Κικέρων αναφέρουν τα lagani (λαγκάνι), λέξη που προέρχεται από τα αρχαιοελληνικό λάγανον και είναι τα σημερινά λαζάνια.

Όσο για τη λέξη πάστα (στα ιταλικά pasta), η οποία χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο, η ετυμολογία της ανάγεται στη λατινική λέξη pasta, που με τη σειρά της προέρχεται από το ελληνικό παστά (χυλός με κριθάρι)

Στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να βρει κανείς τις ρίζες των ζυμαρικών που χάνονται στους αιώνες, δεδομένου ότι αρχαίοι Ελληνες και Ρωμαίοι ετοίμαζαν πιάτα που έμοιαζαν πολύ με τα σημερινά μακαρόνια, όμως τα ονόματα είναι καθαρά ελληνικά.