Εκατοντάδες ανθρώπινα λείψανα που ανακαλύφθηκαν από μια τοποθεσία ταφής δείχνουν έναν πόλεμο μεταξύ ανθρώπων της Λίθινης Εποχής πολύ πριν από το σχηματισμό ισχυρών κρατών στην Ευρώπη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Τα στοιχεία προέρχονται από μια εκ νέου ανάλυση περισσότερων από 300 συνόλων σκελετικών υπολειμμάτων που αποκαλύφθηκαν στη βόρεια Ισπανία (ραδιογονάνθρακας που χρονολογείται μεταξύ 5.400 και 5.000 ετών).
Τα οστά είναι κυρίως αρσενικά και πολλά έχουν ενδείξεις τραυματισμών από μαχαιρώματα και τραύματα αμβλείας δύναμης – υποδηλώνοντας ότι ανήκαν σε μια τάξη πολεμιστών.
Η μελέτη ωθεί τα πρώτα στοιχεία πολέμου μεγάλης κλίμακας περισσότερο από 1.000 χρόνια πίσω και δείχνει ότι οι περίοδοι σύγκρουσης διήρκεσαν για μήνες.
Προηγούμενες έρευνες έχουν υποδείξει ότι οι συγκρούσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γνωστής ως Ύστερης Νεολιθικής, αποτελούνταν από σύντομες επιδρομές που δεν διαρκούσαν περισσότερο από μερικές ημέρες και αφορούσαν μικρές ομάδες 20-30 ατόμων. Ως εκ τούτου, η υπόθεση ήταν ότι οι πρώτες κοινωνίες δεν είχαν τις υλικοτεχνικές δυνατότητες για να υποστηρίξουν συγκρούσεις μεγαλύτερης κλίμακας.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές επανεξέτασαν τα σκελετικά λείψανα 338 ανθρώπων που ανασύρθηκαν από έναν χώρο ομαδικού τάφου σε μια ρηχή σπηλιά στην περιοχή Rioja Alavesa της βόρειας Ισπανίας. Η εν λόγω τοποθεσία είναι το San Juan ante Portam Latinam, ένα βραχώδες καταφύγιο σε μια κοιλάδα στη βόρεια Ισπανία.
Το San Juan ante Portam Latinam έχει έκταση περίπου 20 τετραγωνικά μέτρα. Σε αυτόν τον μικρό χώρο, οι ερευνητές βρήκαν συσσωρευμένα ανθρώπινα οστά. Περιλαμβάνουν 90 πλήρεις σκελετούς, πάνω από 200 μερικούς σκελετούς και χιλιάδες φαινομενικά απομονωμένα οστά. Υπήρχαν επίσης πολλά πέτρινα όπλα, όπως λεπίδες, αιχμές βελών και τσεκούρια.
Η Teresa Fernández-Crespo και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης επανεξέτασαν τα σκελετικά λείψανα 338 ατόμων για ενδείξεις επουλωμένων και μη επουλωμένων τραυματισμών.
Περίπου 52 αιχμές βελών από πυριτόλιθο είχαν επίσης ανακαλυφθεί στην ίδια τοποθεσία, με προηγούμενη έρευνα να έχει βρει ότι 36 από αυτές είχαν μικρές ζημιές που σχετίζονται με το χτύπημα ενός στόχου.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι το 23,1% των ατόμων είχαν σκελετικά τραύματα, με το 10,1% να είχε τραύματα που δεν είχαν επουλωθεί, σημαντικά υψηλότερα από τα εκτιμώμενα ποσοστά τραυματισμών για την εποχή (7–17% και 2–5%, αντίστοιχα).
Τα περισσότερα από τα τραύματα στο κεφάλι θα μπορούσαν να αποδοθούν σε τραύμα αμβλείας δύναμης, το οποίο μπορεί να προκλήθηκε από τσεκούρια, ξύλινα ρόπαλα, σφεντόνες ή πεταχτές πέτρες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η πλειονότητα των τραυματισμών είχε συμβεί σε έφηβους ή ενήλικες άντρες – ένα ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από ό,τι στις γυναίκες. Τα ευρήματα δείχνουν ότι πολλά από τα άτομα στον τόπο ταφής εκτέθηκαν σε βία και μπορεί να υπήρξαν θύματα συγκρούσεων.
Η παλαιότερη τέτοια σύγκρουση στην Ευρώπη πιστευόταν προηγουμένως ότι συνέβη κατά την εποχή του χαλκού, περίπου 4.000 έως 2.800 χρόνια πριν.
Οι ερευνητές εικάζουν ότι η σύγκρουση παρέμεινε για αρκετούς μήνες με βάση το σχετικά υψηλό ποσοστό επουλωθέντων τραυματισμών. Αν και οι ερευνητές μελετούν μια σειρά από θεωρίες, συμπεριλαμβανομένης της σύγκρουσης μεταξύ διαφόρων πολιτιστικών ομάδων στην περιοχή κατά την Ύστερη Νεολιθική, οι λόγοι της σύγκρουσης παραμένουν ασαφείς.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports.
Hellas-now info