Όταν ο 26χρονος Τζον Έντουαρντ Τζόουνς πήγε σε ένα μαγευτικό ταξίδι στη διάσημη σπηλιά Nutty Putty της Γιούτα τον Νοέμβριο του 2009, δεν περίμενε ποτέ να γίνει ένας αστικός θρύλος.
Αλλά αφού η περιπέτεια του στο σπήλαιο πήγε φρικτά στραβά, ο Τζόουνς υπέστη έναν από τους «πιο φρικτούς θανάτους που μπορεί κανείς να φανταστεί» όταν παγιδεύτηκε ανάποδα σε μια τρομακτικά μικρή χαραμάδα.
Σχεδόν 15 χρόνια μετά την τραγωδία, το σώμα του Τζόουνς παραμένει ενταφιασμένο μέσα στη σπηλιά και ο θάνατός του έχει γίνει μια προειδοποιητική ιστορία σχετικά με τους κινδύνους της εξευρεύνησης των σπηλαίων.
Βρίσκεται περίπου 55 μίλια έξω από το Salt Lake City, για χρόνια το σπήλαιο Nutty Putty ήταν ένα πολύ γνωστό τουριστικό αξιοθέατο και θεωρούνταν ευρέως ως ένα καλό «σπήλαιο για αρχάριους» και περιπετειώδεις εξερευνητές.
Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1960, το σπήλαιο έγινε γρήγορα διάσημο για τον ασυνήθιστο σχηματισμό του, γεμάτο στενά, ελικοειδή περάσματα που κατέληγαν σε μια σειρά από τεράστια υπόγεια σπήλαια.
Τα διάφορα τμήματα του σπηλαίου επισημάνθηκαν ανάλογα με τη δυσκολία, με ονόματα όπως The Birth Canal, The Aorta Crawl, The Scout Eater και The Maze που παρέχουν προειδοποιήσεις για πιθανούς κινδύνους.
«Ήταν μια μικρή σπηλιά», είπε ο Richard Downey, ιστορικός του Timpanogos Grotto που κάποτε είχε πρόσβαση στο Nutty Putty.
«Υπήρχαν και μερικά μεγαλύτερα περάσματα. Πιστεύεται ότι ήταν πολύ εύκολο και γι’ αυτό όλοι πήγαιναν μέσα με φακούς, και διάφορα πράγματα. Έπρεπε να συμβεί κάτι τρομερό για να αντιμετωπίσεις πρόβλημα».
Λόγω της δημοτικότητάς του, που χιλιάδες επισκέπτες κατέβαιναν στο σπήλαιο κάθε χρόνο, ήταν αναπόφευκτο ότι μερικοί άπειροι σπηλαιολόγοι θα βρεθούν τελικά σε μπελάδες. Από το 1999 έως το 2004, έξι άτομα κόλλησαν στη σπηλιά και χρειάστηκε να διασωθούν.
Ως εκ τούτου, το 2006 το σπήλαιο έκλεισε για το κοινό για τρία χρόνια, ενώ το σπήλαιο Timpanogos εφάρμοσε μια σειρά από διαδικασίες ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένου του λουκέτου της εισόδου τη νύχτα και της δημιουργίας ενός διαδικτυακού συστήματος κρατήσεων για τους απρόβλεπτους σπηλαιολόγους.
Νόμιζαν ότι οι αναβαθμίσεις θα έκαναν το σπήλαιο ασφαλέστερο για εξερεύνηση. Εκαναν λάθος.
Ένας πιστός χριστιανός, φοιτητής ιατρικής και πατέρας ενός νεογέννητου μωρού, ο John Edward Jones είχε φαινομενικά τον κόσμο στα πόδια του.
Γεννημένος σε μια μεγάλη οικογένεια, ο John και ο αδελφός του Josh ήταν μανιώδεις σπηλαιολόγοι όταν ήταν παιδιά και προσπάθησαν να αναζωπυρώσουν την αγάπη τους για την σπηλαιολογία με ένα ταξίδι στη σπηλιά Nutty Putty.
Τα αδέρφια έφτασαν στο σπήλαιο με μια παρέα εννέα άλλων φίλων και συγγενών με διαφορετικούς βαθμούς εμπειρίας – μια αρκετά μεγάλη ομάδα σύμφωνα με τα πρότυπα της σπηλαιολογίας.
Κατά την άφιξη, η ομάδα σύντομα χωρίστηκε σε δύο ομάδες, με παιδιά και λιγότερο έμπειρους ενήλικες να εξερευνούν ευκολότερα τμήματα του σπηλαίου, ενώ οι έμπειροι πήγαιναν πιο βαθιά. Εδώ ήταν που τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν στραβά.
Την πρώτη ώρα περίπου της εκδρομής τους, τα πράγματα φαινόταν να πηγαίνουν καλά για τους αδερφούς Τζόουνς – είχαν εξερευνήσει το μεγαλύτερο τμήμα της σπηλιάς, με το παρατσούκλι «The Big Slide» και ήταν πρόθυμοι να πάνε ακόμα πιο βαθιά.
Ο Τζον πρότεινε να εξερευνήσουν ένα τμήμα του σπηλαίου γνωστό ως «Το Κανάλι Γέννησης» – μια εξαιρετικά προκλητική διαδρομή που περιλάμβανε ένα μακρύ, στενό πέρασμα που τελικά κατέλησε σε μια μεγάλη, σπηλαιώδη περιοχή.
Το ζευγάρι ανακάλυψε ένα εξαιρετικά σφιχτό άνοιγμα στους τοίχους που λανθασμένα υπέθεσαν ότι ήταν η είσοδος στο Κανάλι Γέννησης και σύρθηκαν στη μικροσκοπική τρύπα. Ο John πήγε πρώτος. στριφογυρίζοντας όλο και πιο βαθιά μέσα στο στενό πέρασμα με το κεφάλι, με την υποθέτωντας ότι σύντομα θα διευρυνόταν και θα άνοιγε σε ένα μεγάλο σπήλαιο.
Αλλά χωρίς να το γνωρίζουν τα αδέρφια, δεν βρίσκονταν καθόλου στο Κανάλι Γέννησης – είχαν πάρει κατά λάθος λάθος στροφή και κατευθύνθηκαν σε ένα μη χαρτογραφημένο μέρος της σπηλιάς. Ο Τζον συνέχιζε να σπρώχνει περαιτέρω σε ένα τούνελ που δεν είχε τελικό σημείο, πιέζοντας τον εαυτό του στη σχισμή χωρίς κανένα μέσο να γυρίσει.
Έτσι ο Τζον συνέχισε να προχωράει, νομίζοντας ακόμα ότι βρισκόταν στο Κανάλι Γέννησης. Τελικά συνάντησε μια σχισμή στο βράχο που έπεσε σχεδόν ευθεία μπροστά του, η οποία νόμιζε ότι άνοιξε σε ένα σπήλαιο που θα του έδινε την ευκαιρία να γυρίσει.
Έτσι ο Τζον ρούφηξε το στήθος του για να ερευνήσει τη σχισμή, γλιστρώντας τον κορμό του πάνω από ένα χείλος βράχου και κάτω στην πλευρά της σχισμής πλάτους 10 ιντσών. Όταν όμως το στήθος του επεκτάθηκε ξανά, είχε κολλήσει. Οι προσπάθειες να ελευθερωθεί μόνο έκαναν τον John να γλιστρήσει πιο βαθιά μέσα στην τρύπα και σύντομα βρέθηκε παγιδευμένος ανάποδα, με τα χέρια του καρφωμένα στο στήθος του, σε μια σχισμή που ήταν μόλις 10 επί 18 ίντσες.
Σε αυτό το σημείο, το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να περιμένει και να προσευχηθεί.
A diagram of how John Edward Jones was stuck for 27 hours in nutty putty cave before passing away. pic.twitter.com/OCK5urZJDp
— Morbid Knowledge (@Morbidful) November 29, 2023
Πολλοί εθελοντές και σπηλαιολόγοι έτρεξαν αμέσως για να το βοηθήσουν, αλλά ο John είχε κολλήσει για τα καλά.
Τελικά, η ομάδα των εθελοντών κατέληξε σε ένα σχέδιο για να τραβήξει τον John σε ασφάλεια χρησιμοποιώντας ένα περίπλοκο σύστημα σχοινιών και τροχαλιών, τα οποία θα έβαζαν γύρω από τα πόδια του.
Λόγω της στενότητας του σπηλαίου, το σύστημα χρειάστηκε ώρες για να εγκατασταθεί, και παρόλο που υπήρχε μια μεγάλη ομάδα διασωστών, εθελοντών, υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης και ένα ελικόπτερο διάσωσης έξω, μόνο ένα άτομο μπορούσε να έχει απευθείας πρόσβαση στον John κάθε φορά.
Ο John, εν τω μεταξύ, είχε αρχίσει να αγωνίζεται. Έχοντας κολλήσει ανάποδα για πολλή ώρα τώρα, είχε αρχίσει να δυσκολεύεται να αναπνεύσει και η καρδιά του χτυπούσε δύο φορές πιο γρήγορα για να εξουδετερώσει τη βαρύτητα για να σπρώξει τη συνεχή ροή του αίματος έξω από τον εγκέφαλό του.
Ωστόσο, μόλις ξεκίνησαν, το σύστημα της τροχαλίας φάνηκε να λειτουργεί, και αργά αλλά σίγουρα ο Τζον βρέθηκε να βγαίνει από την υπόγεια φυλακή του. Μπόρεσε να επικοινωνήσει με τη σύζυγό του μέσω ενός αμφίδρομου ασυρμάτου που του είχαν φέρει, και κάποια στιγμή τον είχαν σηκώσει αρκετά ψηλά για να κάνει οπτική επαφή με τον διασώστη που ήταν πιο κοντά του.
Η ομάδα αποφάσισε να κάνει ένα γρήγορο διάλειμμα για να ανακτήσει τις δυνάμεις της πριν κάνει την τελική ώθηση. Ο John ήταν σχεδόν έξω. Αλλά καθώς έπιασαν το σχοινί για τέταρτη και τελευταία φορά, συνέβη κάτι καταστροφικό.
Ξαφνικά, όλη η ομάδα έπεσε προς τα πίσω και το σχοινί λύθηκε στα χέρια τους. Ο πλησιέστερος διασώστης ένιωσε ότι κάτι τον χτύπησε δυνατά στο πρόσωπο και στιγμιαία σκοτώθηκε από την πρόσκρουση. Την τελευταία στιγμή, μια από τις τροχαλίες είχε καταρρεύσει κάτω από την καταπόνηση και πέταξε από τον τοίχο, στέλνοντας τον John να βυθιστεί ακριβώς πίσω στη σχισμή – ακόμα πιο βαθιά από πριν.
Σε αυτό το σημείο χάθηκε κάθε ελπίδα. Ένας από την ομάδα διάσωσης προσπάθησε να ξαναμπεί στο τούνελ για να ανοίξει μια νέα τρύπα και να δέσει ένα n;eo σχοινί γύρω από τα πόδια του Τζον, αλλά κόντεψε να κολλήσει και αναγκάστηκε να συρθεί έξω από τη σπηλιά.
Σε αυτό το σημείο ο John είχε παγιδευτεί για πάνω από 25 ώρες και το σώμα του είχε αρχίσει να καταρρέει από το άγχος και την καταπόνηση.
Ένας γιατρός μπόρεσε τελικά να τον φτάσει και διαπίστωσε ότι ο σπηλαιοδύτης ήταν νεκρός από καρδιακή ανακοπή και ασφυξία στις 25 Νοεμβρίου.
Ακολουθήστε το Hellas-now.com στο Facebook και στο Google news. Μπορείτε επίσης να μας βρείτε στο Telegram και στο Twitter
