Μια μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από τη NASA παρείχε στοιχεία που υποδηλώνουν ότι σεισμοί και ρήγματα που προκαλούνται από την εσωτερική ψύξη και συρρίκνωση της Σελήνης είναι κοντά και εντός ορισμένων υποψήφιων περιοχών προσγείωσης για την αποστολή Artemis III. Η κατανόηση αυτών των γεωλογικών πτυχών καθίσταται κρίσιμη καθώς η NASA εργάζεται για την αποστολή αστροναυτών στη σεληνιακή περιοχή του Νότιου Πόλου με την αποστολή Artemis.
Η μελέτη δείχνει ότι οι ρηχοί σεισμοί με τη δυνατότητα για ισχυρή δόνηση του εδάφους στη σεληνιακή νότια πολική περιοχή μπορεί να προκύψουν από γεγονότα ολίσθησης σε υπάρχοντα ρήγματα ή από το σχηματισμό νέων ρηγμάτων.
Η κάμερα του Lunar Reconnaissance Orbiter στο Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) της NASA έχει εντοπίσει χιλιάδες σχετικά μικρά, νεαρά ρήγματα, διάσπαρτα σε όλο τον σεληνιακό φλοιό. Αυτά τα χαρακτηριστικά, γνωστά ως scarps, μοιάζουν με μικρά σκαλοπάτια στη σεληνιακή επιφάνεια και σχηματίζονται λόγω των συσταλτικών δυνάμεων που σπάνε τον φλοιό, προκαλώντας τη μία πλευρά του ρήγματος να ωθεί προς τα πάνω και πάνω από την άλλη πλευρά.
Η συστολή της Σελήνης είναι κυρίως αποτέλεσμα της ψύξης του ακόμα θερμού εσωτερικού της και των παλιρροϊκών δυνάμεων που ασκεί η Γη, οδηγώντας σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο συρρίκνωσης.
Ο σχηματισμός ρηγμάτων στη Σελήνη σχετίζεται με σεισμούς ρηχού βάθους και στοιχεία τέτοιας σεισμικής δραστηριότητας έχουν καταγραφεί από το παθητικό σεισμικό δίκτυο Apollo, το οποίο αποτελούνταν από σεισμόμετρα που χρησιμοποιήθηκαν από τους αστροναύτες.
Η Renee Weber, συγγραφέας της εργασίας στο Marshall Space Flight Center της NASA, στο Huntsville, στην Αλαμπάμα, είπε: «Για να κατανοήσουμε καλύτερα τον σεισμικό κίνδυνο που ενέχει μελλοντικές ανθρώπινες δραστηριότητες στη Σελήνη, χρειαζόμαστε νέα σεισμικά δεδομένα, όχι μόνο στο στον Νότιο Πόλο, αλλά παγκοσμίως.».