Ένας «χαμένος» σφηνοειδής τάφος 4.000 ετών ανακαλύφθηκε ξανά στην κομητεία Kerry, στη νοτιοδυτική περιοχή της χερσονήσου της Ιρλανδίας.
Ο μεγαλιθικός τάφος, γνωστός τοπικά ως Altóir na Gréine (ο βωμός του ήλιου), πιστεύεται ότι καταστράφηκε τη δεκαετία του 1840, όταν έσπασαν κομμάτια του για να τα χρησιμοποιήσουν ως οικοδομικά υλικά.
Η Λαίδη Τζορτζιάνα Τσάτερτον, μια Αγγλίδα αριστοκράτισσα και περιηγήτρια, σκιαγράφησε το μνημείο όταν επισκέφτηκε την τοποθεσία το 1838. Περιέγραψε την τοποθεσία ως «περίεργο κομμάτι της αρχαιότητας», λέγοντας ότι χρησιμοποιήθηκε για θυσίες στον ήλιο.
Ωστόσο, όταν ο αρχαιολόγος Richard Hitchcock ήρθε στο West Kerry για να επιθεωρήσει τον τάφο το 1852, διαπίστωσε ότι το μνημείο δεν υπήρχε πια, «οι πέτρες που το συνέθεταν είχαν αποκοπεί και είχαν μεταφερθεί για οικοδομικούς σκοπούς σαν να μην υπήρχαν άλλοι στη περιοχή».
Αν και ένα αρχείο του 19ου αιώνα για έναν τάφο βρέθηκε κοντά στο Baile an Fheirtéaraigh, η ακριβής τοποθεσία του μνημείου έχει χαθεί. Αλλά τώρα ο τάφος που χρονολογείται πριν από περίπου 4.000 χρόνια, ανακαλύφθηκε ξανά.
Το μυστήριο 180 ετών έχει πλέον λυθεί από τον λαογράφο Billy Mag Fhloinn.
Ο λαογράφος όχι μόνο βρήκε την προϊστορική τοποθεσία, αλλά ανακάλυψε και μερικές από τις μεγάλες πέτρες, οι οποίες πιστεύεται ότι είχαν αφαιρεθεί εκείνη την περίοδο. Ο Mag Fhloinn είχε γοητευτεί από το σκίτσο της λάιδης Chatterton και άρχισε να ψάχνει για τον «χαμένο» τάφο στις πλαγιές της περιοχής.
Σύμφωνα με τον λαογράφο Mag Fhloinn, το «ταμπού» που περιβάλλει την καταστροφή τάφων βασίζεται στις πεποιθήσεις του 19ου αιώνα, που τους συνέδεαν με την κακή τύχη ή την καταστροφή. Μέσα στους τάφους, μπορείτε συνήθως να βρείτε αποτεφρωμένα λείψανα ανθρώπων, τα οποία αντιπροσωπεύουν τον τόπο ταφής μιας σημαντικής οικογένειας ή κοινότητας.
Ωστόσο, μπορεί να είχαν χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς, όπως τελετές και τελετουργίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτοί οι τάφοι μπορεί να έχουν κοσμολογική και αστρονομική σημασία, ειδικά εάν βλέπουν τον ήλιο που δύει στα δυτικά ή νοτιοδυτικά.