Η ζωή μπορεί να ανιχνευθεί σε έναν μόνο κόκκο πάγου που περιέχει ένα βακτηριακό κύτταρο ή τμήματα ενός κυττάρου, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να βρεθεί στην παγωμένη θάλασσα σε ένα από τα φεγγάρια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο ή τον Δία.
Η διαπίστωση που θα χρειαστεί είναι ένα φασματόμετρο μάζας σε ένα διαστημόπλοιο, και αυτό θα συμβεί όταν η αποστολή Europa Clipper εκτοξευτεί τον Οκτώβριο με το The SUrface Dust Analyzer.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια πειραματική διάταξη που έστειλε μια λεπτή δέσμη υγρού νερού στο κενό, όπου αποσυντίθεται σε σταγονίδια. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν μια ακτίνα λέιζερ για να διεγείρουν τα σταγονίδια και φασματική ανάλυση μάζας για να μιμηθούν τα όργανα που θα ανιχνεύσουν στον διαστημικό ανιχνευτή.
Η μελέτη επικεντρώθηκε στο Sphingopyxis alaskensis, ένα κοινό βακτήριο στα νερά της Αλάσκας. Ενώ πολλές μελέτες χρησιμοποιούν το βακτήριο Escherichia coli ως πρότυπο οργανισμό, αυτός ο μονοκύτταρος οργανισμός είναι πολύ μικρότερος, ζει σε ψυχρά περιβάλλοντα και μπορεί να επιβιώσει με λίγα θρεπτικά συστατικά. Όλα αυτά τα πράγματα το καθιστούν καλύτερο υποψήφιο για πιθανή ζωή στα παγωμένα φεγγάρια του Κρόνου ή του Δία.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα όργανα μπορούν να ανιχνεύσουν αυτό το βακτήριο, ή τμήματα του, σε έναν μόνο κόκκο πάγου. Διαφορετικά μόρια καταλήγουν σε διαφορετικούς κόκκους πάγου. Η νέα έρευνα δείχνει ότι η ανάλυση μεμονωμένων κόκκων πάγου, όπου μπορεί να συγκεντρωθεί βιοϋλικό, είναι πιο επιτυχημένη από τον μέσο όρο σε ένα μεγαλύτερο δείγμα που περιέχει δισεκατομμύρια μεμονωμένους κόκκους.
Μια πρόσφατη μελέτη με επικεφαλής τους ίδιους ερευνητές έδειξε στοιχεία φωσφορικών αλάτων στον Εγκέλαδο. Αυτό το πλανητικό σώμα φαίνεται τώρα να περιέχει ενέργεια, νερό, φωσφορικά άλατα και οργανικό υλικό με βάση τον άνθρακα, καθιστώντας το όλο και πιο πιθανό να υποστηρίζει μορφές ζωής παρόμοιες με αυτές που βρίσκονται στη Γη.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι εάν τα βακτηριακά κύτταρα είναι εγκλωβισμένα σε μια λιπιδική μεμβράνη, όπως αυτά στη Γη, τότε θα σχηματίσουν επίσης μία κρούστα στην επιφάνεια του ωκεανού. Σε ένα παγωμένο φεγγάρι όπου ο ωκεανός είναι συνδεδεμένος με την επιφάνεια (π.χ. μέσω ρωγμών στο κέλυφος πάγου), το κενό του διαστήματος θα προκαλούσε βρασμό αυτού του υπόγειου ωκεανού. Οι φυσαλίδες αερίου ανεβαίνουν μέσα από τον ωκεανό και σκάνε στην επιφάνεια, όπου το κυτταρικό υλικό ενσωματώνεται σε κόκκους πάγου.