Η λειτουργία των γεωγλυφικών που αποκαλύπτονται στην ζούγκλα του Αμαζονίου, παραμένουν ένα μυστήριο λένε οι ερευνητές
Μυστηριώδη γεωγλυφικά στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου δείχνουν ότι η πλέον αραιοκατοικημένη περιοχή φιλοξενούσε έως και 1 εκατομμύριο ανθρώπους πριν από την άφιξη του Κολόμβου.
Ο Αμαζόνιος, η μεγαλύτερη λεκάνη απορροής ποταμού στον κόσμο, περιέχει το μεγαλύτερο τροπικό δάσος στη Γη, που καλύπτει περίπου 6,7 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα σε εννέα χώρες. Αυτή η περιοχή, γνωστή ως Αμαζονία, έχει μια εξαιρετική ποικιλία ζωής, φιλοξενώντας 1 στα 10 γνωστά είδη στον κόσμο και 1 στα 5 πτηνά της Γης.
Η Αμαζονία θεωρείται συχνά ως παρθένα φύση, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει στοιχεία πολλών μεγάλων, περίπλοκων κοινωνιών που μπορεί να κατοικούσαν στην Αμαζονία πριν από την άφιξη του Κολόμβου. Αν και αυτές οι νέες ανακαλύψεις έρχονται σε αντίθεση με τις μικρές κοινωνίες του Αμαζονίου που μελέτησαν οι ανθρωπολόγοι τον 20ο αιώνα, είναι σύμφωνες με τις αρχικές μαρτυρίες των Ευρωπαίων από αυτόπτες μάρτυρες από τον 16ο και τον 17ο αιώνα.
Μια νέα μελέτη εκτιμά ότι περισσότερες από 10.000 ανθρώπινες κατασκευές από κανάλια και τείχη μέχρι γεωγλυφικά υπάρχουν θαμμένα κάτω από την πυκνή βλάστηση.
Προηγούμενη έρευνα ανέσκαψε μεγάλες χωματουργικές κατασκευές κατά μήκος του νότιου χείλους του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Αυτά περιελάμβαναν μυστηριώδεις γεωμετρικές κατασκευές γνωστές ως γεωγλυφικά που συνδύαζαν τετράγωνες, κυκλικές και εξαγωνικές χωματουργικές κατασσκευές.
«Τα γεωγλυφικά είναι ενδιαφέροντα για πολλούς λόγους», είπε ο επικεφαλής της μελέτης Jonas Gregorio de Souza, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Exeter στην Αγγλία. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν στην πραγματικότητα πολύ λίγα υπολείμματα κατοίκησης. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον δεν ήταν οικισμοί, και η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι χρησιμοποιούνταν για τελετουργικές συγκεντρώσεις, αν και η ακριβής λειτουργία τους εξακολουθεί να είναι μυστήριο.’
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικές εικόνες για να ανακαλύψουν 81 νέους αρχαιολογικούς χώρους στην άνω λεκάνη Tapajós με συνολικά 104 χωματουργικές κατασκευές. Αυτό υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει κενό στο δίκτυο των χωματουργικών κατασκευών που εκτείνεται σε όλο το νότιο χείλος της Αμαζονίας.
«Συμπληρώσαμε το τελευταίο κομμάτι ενός παζλ στην αρχαιολογία του Αμαζονίου», είπε ο de Souza στο Live Science. «Χάρη στην έρευνά μας στον ποταμό Upper Tapajós, τώρα μπορούμε να μιλήσουμε για ένα ολόκληρο τμήμα τροπικού δάσους μήκους 1.800 χιλιομέτρων που καταλαμβάνεται από αυτές τις μυστήριες κατασκευές».
Οι ερευνητές ανακάλυψαν στοιχεία, όπως κεραμικά, γυαλισμένα πέτρινα τσεκούρια, σκουπιδότοπους και χώμα πλούσιο σε κάρβουνο, που σημαίνει ότι οι τοποθεσίες αυτές κάποτε κατοικούνταν.
Αυτές οι τοποθεσίες χρονολογούνται από το 1250 έως το 1500 μ.Χ., και κυμαίνονταν από περίπου 30 έως 400 μέτρα πλάτος, που βρέθηκαν κυρίως σε σχετικά επίπεδα τοπία με μικρούς λόφους. Το μικρότερο είχε κυκλικές τάφρους, συχνά με διακοπές που υποδηλώνουν είσοδο. Οι μεγαλύτεροι ήταν τυπικά εξαγωνικοί οχυρωμένοι οικισμοί, υποδηλώνοντας έναν ορισμένο βαθμό σχεδιασμού και ομοιομορφίας στην κατασκευή τους, με πολλαπλούς τύμβους γύρω από κυκλικές πλατείες, καθώς και βυθισμένους δρόμους.