Ο ερασιτέχνης αρχαιολόγος Πάτρικ Σούερμανς περιπλανιόταν σε ένα χωράφι στο βόρειο Βέλγιο όταν ο ανιχνευτής μετάλλων του τον ειδοποίησε για την παρουσία κάποιου αντικειμένου κάτω από τα πόδια του. Όταν εντόπισε το εν λόγω αντικείμενο, κατάλαβε ότι μπορεί να ήταν κάτι ιδιαίτερο.
Είχε πέσει πάνω σε ένα θραύσμα ενός ρωμαϊκού αντικειμένου 12 όψεων που ονομαζόταν δωδεκάεδρο. Είναι πιθανό να είναι πάνω από 1.600 ετών, σύμφωνα με τους ειδικούς στο Gallo-Roman Museum στο Tongeren του Βελγίου, όπου ο Schuermans πήγε το θραύσμα τον Δεκέμβριο. Το εύρημα του θα εκτεθεί τώρα στο μουσείο μαζί με ένα άθικτο χάλκινο δωδεκάεδρο που βρέθηκε εκεί κοντά το 1939.
Ο Schuermans, ο οποίος ψάχνει με τον ανιχνευτή μετάλλων του εδώ και χρόνια, βρήκε το θραύσμα κοντά στην πόλη Kortessem στη Φλάνδρα. Η ανακάλυψή του είναι μόνο το δεύτερο γνωστό δωδεκάεδρο που βρέθηκε στην περιοχή, σύμφωνα με μια δήλωση από την κυβερνητική υπηρεσία πολιτιστικής κληρονομιάς της Φλάνδρας. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το κομμάτι ανήκε σε ένα δωδεκάεδρο που είχε διάμετρο περίπου δύο ίντσες.
Τα Δωδεκάεδρα έχουν από καιρό μπερδέψει τους αρχαιολόγους και τους ιστορικούς. Είναι τυπικά γεωμετρικά αντικείμενα 12 όψεων κατασκευασμένα από μέταλλο με κούφιο εσωτερικό. Έχουν περίπου το μέγεθος μιας μπάλας μπέιζμπολ και είναι διάστικτες με μεγάλες τρύπες ενώ καρφιά προεξέχουν από κάθε γωνία.
Οι αρχαιολόγοι έχουν καταγράψει περισσότερα από 100 από τα μυστηριώδη αντικείμενα σε όλη τη βόρεια Ευρώπη τα τελευταία 200 χρόνια, σύμφωνα με τον Tom Metcalfe του Live Science. Έχουν όλα διαφορετικά μεγέθη και βάρη, εκτείνονται από 1,5 έως 4,5 ίντσες, και έχουν βρεθεί μόνο στις βορειοδυτικές περιοχές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πολλά σε αρχαίες τοποθεσίες ταφής. Μέχρι στιγμής, οι αρχαιολόγοι δεν έχουν συναντήσει καμία αναφορά στα αινιγματικά αντικείμενα σε γραπτά κείμενα.
Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πώς τα χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι. Ορισμένες θεωρίες λένε ότι λειτουργούσαν ως συσκευές μέτρησης, ημερολόγια, διακοσμητικά σκήπτρα, όπλα ή εργαλεία.
Οι ειδικοί στο Γαλλο-Ρωμαϊκό Μουσείο όμως πιστεύουν ότι οι Ρωμαίοι μπορεί να τα χρησιμοποιούσαν για μαγικές τελετουργίες, όπως η πρόβλεψη του μέλλοντος και η μαγεία, που ο Χριστιανισμός – η θρησκεία της μεταγενέστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας – απαγόρευσε.
«Αυτές οι δραστηριότητες δεν επιτρέπονταν και οι τιμωρίες ήταν αυστηρές», λέει ο Guido Creemers, επιμελητής στο Gallo-Roman Museum. «Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που δεν βρίσκουμε γραπτές πηγές».
Το θραύσμα έχει κατάγματα στην επιφάνειά του, γεγονός που υποδηλώνει ότι κάποιος μπορεί να το έσπασε σκόπιμα κατά τη διάρκεια ενός τελετουργικού.